ترکیب حماسه و مرثیه، شاهکاری کم‌نظیر در شعر رهبر انقلاب

احمد ایرانی‌نسب در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی بلاغ، اظهار کرد: یکی از اصول مهم در غزل و تأثیرگذاری بیشتر آن، ترکیب حماسه و مرثیه است، شاعری موفق می‌باشد که هر دو موضوع را باهم ادغام کند.

وی افزود: در شعر « دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز چو گرد باد بهم پیچ و چون صبا مگریز» از مقام‌ معظم‌ رهبری، ترکیب مرثیه و حماسه در دو مصرع مشاهده می‌شود، نکته قابل توجه دیگری که در شعر به کار رفته است، استفاده از آرایه ادبی تلمیح است.

شاعر آئینی و ملی مازندرانی بیان کرد: بیت دوم « تو راست معجزه در کف، ز ساحران مهراس عصا بیفکن و از بیم اژدها مگریز» که از رهبر انقلاب منتشر شده، اشاره‌ای به آیات قرآن و داستان حضرت موسی(ع) دارد که آرایه تلمیح به زیبایی در این بیت مشاهده می‌شود.

این شاعر مازندرانی افزود: تمامی ابیات منتشر شده از رهبر معظم انقلاب، به صورت کلی پر از حماسه است، اگر پند و مرثیه‌ای هم هست، سراسر حماسه می‌باشد، در تفسیر همان بیت برجسته، مشاهده می‌شود که اشاره به همبستگی تمام جبهه کفر در برابر ایران که محور و علمدار جبهه‌ی مقاومت است، دارد.

وی گفت: در جنگ بین یمن و عربستان هم مصداق همچین شعری، جملاتی توسط رهبر انصارالله یمن برجسته شده بود که خطاب به عربستان این جملات را گفت « وقتی آسمان‌ها باتوست، دریاها با توست، کشتی‌ها با توست، زمین با توست، ولی تو پیروز نمی‌شوی بدان که خدا با تو نیست»

ایرانی‌نسب تصریح کرد: من از این غزل سراسر حماسه دریافت کرده‌ام و مشاهده شد که رژیم کودک‌کش صهیونیستی نهایت عمل ضد بشری را انجام داد و بر سر مردم مظلوم غزه، بمب‌های فسفری انداخت اما ما نهراسیدیم و تا آخر ایستاده‌ایم.

سروده‌ی احمد ایرانی‌نسب در استقبال از غزل رهبر انقلاب که بیتی از آن را در آستانه عملیات تنبیهی علیه رژیم صهیونیستی خواندند

در آستانه عملیات تنبیهی «وعده صادق» علیه رژیم صهیونیستی، رهبر انقلاب در یکی از جلسات مرتبط، یک بیت شعر از غزلی که چندسال پیش با تلمیح از آیات قرآن مجید درباره رویارویی حضرت موسی علیه‌السلام با فرعون و ساحرانِ فرعونی سروده بودند، برای این عملیات خواند:
تو را است معجزه در کف زِ ساحران مهراس
عصا بیفکن و از بیم اژدها مگریز

در پی انتشار این سروده، آقای احمد ایرانی نسب از شاعران جوان مازندران با سرودن غزلی به استقبال شعر رهبر انقلاب رفته است.
متن این شعر را به شرح زیر است:

دلا! ز معرکه‌ی محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

گمان مبر که ز تیغ بلا گریزم!! نه
به گردباد بگو چون صبا گریزم!؟ نه

عصا وُ دست یداللهی‌ات امید من است
به روز واقعه از اژدها گریزم!؟ نه

همینکه پای نهادم درون کشتی نوح
میان غرش طوفان ز جا گریزم!؟ نه

سرم شکسته ولی سرشکسته ام؟ هرگز
به روی دار هم از بادها گریزم!؟ نه

قسم به "اشهد ان لااله الا الله"
مباد اینکه شبی از دعا گریزم!! نه

منی که معنی"إِنَّـا إِلَـیْـهِ..." را بلدم
نمی‌شود که دمی از خدا گریزم!! نه

اگر تمام جهان هم مقابلم باشند
به کنج غربتی از انزوا گریزم!؟ نه

بگو به حرمت "فَرّوا إلی الحُسین" قسم
ز کوی دوست، سوی ناکجا گریزم!؟ نه

من از زیارت کرببلا به قدس روم
بگو به قدس من از کربلا گریزم؟ نه

انتهای خبر/